STROFA. 1:
Po rrij ulur pranë dritares.
Për ty sot unë po mendoj.
Mendoj ty dhe zemra m’thahet.
Sa shpejt koha shkoi.

Sa kujtime,
Ngjyra zhduken.
Ende ndjej që më mungon.
E trishtimi i merr netët.
Në ëndrra të takoj.

PARA-REFREN:
Për ty mendoj dhe nuk harroj,
e koha shkoi plagët qëndrojnë.
Jetojnë.

Me zemrën bosh ty të kërkoj,
e deri kur prapë unë të shoh.
Ëndërroj.

REFRENI:
Ai shikimi jot,
Në sytë e mi mungon.
Është melodia jonë,
E dimri më pushton.

STROFA. 2:
Marr frymë thellë dhe të kërkoj ty.
Era i sjell fjalet qe m’le.
Në këtë botë ku gjithçka shuhet,
Në zemrën time je.

Sa kujtime,
Ngjyra zhduken.
Ende ndjej që më mungon.
E trishtimi i merr netët.
Në ëndrra të takoj.

PARA-REFREN:
Për ty mendoj dhe nuk harroj,
e koha shkoi plagët qëndrojnë.
Jetojnë.

Me zemrën bosh ty të kërkoj,
e deri kur prapë unë të shoh.
Ëndërroj.

REFRENI:
Ai shikimi jot,
Në sytë e mi mungon.
Është melodia jonë,
E dimri më pushton.

BRIDGE:
E zemra dridhet, e nuk flas dot.
Më mbysin lotët sa herë t’mendoj.
A thua një ditë do mbarojë e gjitha.
Mungon shikimi jot.

REFRENI:
Ai shikimi jot,
Në sytë e mi mungon.
Është melodia jonë,
E dimri më pushton.