STROFA.1

Nuk jam unë vetja,

Prej se ike ti.
Ku jam unë dhe pse ende

këtu po rri?

Nuk e ndjej asnjë ndjesi.
Nuk e shoh asnjë objekt n’hapsirë,
Por n’kokën time sillesh vetëm ti.

REFRENI:

Si munde ti!
Si më ke vra’!
Në shpirt më ke vra’.

Si munde ti!
Sikur Kristal,
Në copa m’ke nda’.

Tani vetë e laj,
E laj, me lot e laj,
Mërzinë.

Si munde ti!
E laj kët’ mërzi,
Që shkaktove ti.

STROFA.2

Nuk e gjej më
Asnjë ditë të më rrezit’.
Tani n’vend të dritës,

Konsumoj mërzi.

Nuk e ndjej asnjë ndjesi.
Nuk e shoh asnjë objekt n’ hapsirë
Por n’kokën time sillesh vetëm ti.

REFRENI:

Si munde ti!
Si më ke vra’!
Në shpirt më ke vra’.

Si munde ti!
Sikur kristal
Në copa m’ke nda’.

Tani vetë e laj,
E laj, me lot e laj,
Mërzinë.

Si munde ti!
E laj kët’ mërzi,
Që shkaktove ti.

BRIDGE:

S’ka më gara.
S’ka më gara.
Je përpara.
Ti, a po gëzohesh?
S’ka më gara.
Mbeti vara
Nga ti…