STROFA. 1:
ARILENA:
Jam akoma unë që po të flas
Dhe pse vite kanë kaluar.
A do doje prapë të më takoje,
Nga e para, ta filloje?

Sa shumë mesazhe
të kam dërguar, e penduar.
Pse ti hesht?
Unë ndjesë të kam kërkuar.

STROFA. 2
PIRRO:
Koha do m’i mbyllë të gjitha plagët.
Nuk do vdes unë, se ti ike.
U shërova nga magjia jote
Dhe s’e lashë zemrën të digjte.

Të gjitha vajzat
mbajnë emrin tënd, kur i shikoj.
Dhe akoma sot,
sot prapë të mendoj.

REFRENI:
PIRRO:
Sa do të doja unë,
Pa ty, pa ty, t’mos ekzistoja.
Në një tjetër botë,
më mirë, më mirë, të të shikoja.

ARILENA:
Zemrën t’a mbyllja në një kuti.
Vetëm të ishim unë dhe ti.
Zero gradë,
të ngrijmë, të ngrijmë, në përjetesi.

STROFA. 3:
PIRRO:
Po t’a kthenim kohën si dikur ne,
Nuk e di, a do fitonim?
ARILENA:
Nga distancë e largët unë kam mbet’
veç një skllave telefoni.

TË DY:
Jam unë akoma.
A të kujtohem? Prapë jetoj.
Një takim të fundit,
te fundit, po kërkoj.

REFRENI:
TË DY:
Do të doja unë,
Pa ty, pa ty, t’mos ekzistoja.
Në një tjetër botë,
më mirë, më mirë, të të shikoja.

Zemrën t’a mbyllja në një kuti.
Vetëm të ishim unë dhe ti.
Zero gradë,
të ngrijmë, të ngrijmë në përjetesi.

BRIDGE:
TË DY:
Unë ekzistoj vetëm për ty.
Unë po jetoj vetëm për ty.
Ëndërroj të jemi,
Bashkë të dy.

Veten gënjej sikur jetoj.
Përnatë në ëndërr të shikoj.
Pak nga pak për ty,
Unë po mbaroj.