STROFA. 1:
Ne të dy dhe ajo natë.
Një shikim, më foli zemra.
Thua mund të jetë ajo
Që m’i jep jetës kuptim?

Trupi yt, me trupin tim.
Jam i humbur përsëri.
Ti për mua je, si hëna në errësirë.

REFRENI:
Uuu…Mbetëm ne vetëm të huaj.
Uuu…Zemrën time mban në duar.
Më kanë thënë, nuk je për mua.
Si i marre për ty po vuaj.
Uuu…Shumë më shumë se veten,
Unë të du’.

STROFA. 2:
Në të tjerë unë të kërkoj.
Ti një tjetër po lendon…yeah.
Po përpiqem të t’harroj.
Nuk e di, a ka më kthim!

Më mjafton vetëm një fjalë.
Një mundësi për të kuptuar.
A mund t’jemi si më parë?
Ma thuaj.

REFRENI:
Uuu…Mbetëm ne vetëm të huaj.
Uuu…Zemrën time mban në duar.
Më kanë thënë, nuk je për mua.
Si i marre për ty po vuaj.
Uuu…Shumë më shumë se veten,
Unë të du’.

REFRENI:
Uuu…Mbetëm ne vetëm të huaj.
Uuu…Zemrën time mban në duar.
Më kanë thënë, nuk je për mua.
Si i marre për ty po vuaj.
Uuu…Pse më shumë se veten,
Unë të du’?
Të du’.