STROFA.1

Shkruaj emrin tënd.

Dridhem acar, si perherë.

Dhembja po më çmend.

Dramat mbarun’ kët’ pranverë.

 

PARA-REFREN

Ah, nga marrëzia,

Më veten s’po e njihja.

Kujtimet sipër pianos

Mi ka lënë kjo dashnia.

 

Ah, nga marrëzia,

Dhe veten po e fshihja.

Kujtimet sipër pianos

La dashnia.

 

REFRENI:

Tani, froni yt, u shemb.

Çmendem dhe historinë s’e fsheh.

Drynat e ndryshkur s’kanë më vend.

Atje për ne , jo nuk ka më “pse”…

 

STORFA.2

Më kujtohet kur më mbaje dorën.

E t’prekja flokët,

E m’thoje veç ty të du’.

 

Dy udhëtarë nëpër botë.

Të huaj sot ne,

E ndihem bosh,

Po prapë sfidoj unë fatin tim.

 

PARA-REFRENI

Fatin, nuk e di ku e kam.

Fatin, nuk e di ku e lamë.

Mbytur në një oqean,

Se me ty, jo më nuk jam.

 

Ah, nga marrëzia,

Dhe veten po e fshihja.

Kujtimet sipër pianos

La dashnia.

 

REFRENI:

Tani, froni yt, u shemb.

Çmendem dhe historinë s’e fsheh.

Drynat e ndryshkur s’kanë më vend.

Atje për ne , jo nuk ka më pse…

 

Tani, froni yt, u shemb.

Çmendem dhe historinë s’e fsheh.

Drynat e ndryshkur s’kanë më vend.

Atje për ne, nuk ka më “pse.”

Nuk ka më … “pse”…