STROFA. 1:
Bota ra mbi mua.
Nën rrënoja prapë të dua.
Të jetoj pa ty,
Ja vlen, apo s’ja vlen?

Me ty kam jetuar
Në parajsën e pashkruar.
A ka ngelur një arsye,
Që të kthen?

PARA-REFREN:
Harroje!
Harroje!
Me veten në beteja dit’ e nat’.

Harroje!
Harroje!
Të dua edhe pse më mban inat.

REFRENI:
Dua të më duash vetëm ti.
Se pa erën tënde s’mund të rri.
Dua të të dua vetëm unë.
Se të dua çdo sekondë më shumë.

Dua të më duash ti përjetë.
Të të humbësh ty, nuk është e lehtë.
Dua të të dua sa të vdes.
Dhe në botën tjetër do të pres…

PARA-REFREN:
Harroje!
Harroje!
Me veten në beteja dit’ e nat’.

Harroje!
Harroje!
Të dua edhe pse më mban inat.

REFRENI:
Dua të më duash vetëm ti.
Se pa erën tënde s’mund të rri.
Dua të të dua vetëm unë.
Se të dua çdo sekondë më shumë.

Dua të më duash ti përjetë.
Të të humbësh ty, nuk është e lehtë.
Dua të të dua sa të vdes.
Dhe në botën tjetër do të pres…